Zink heeft belangrijke antivirale eigenschappen. Het zorgt onder andere voor remming van de virusreplicatie en ondersteunt de aanmaak van lichaamseigen antivirale stoffen. Een lage zinkstatus is geassocieerd met een ernstiger verloop van COVID-19. Een recente studie toonde aan dat zinksuppletie preventief werkt tegen COVID-19.

Opzet van de studie
Voor deze studie werden 104 proefpersonen geselecteerd uit het patiëntenbestand van een centrum voor eerstelijnszorg in Florida. Deze groep kreeg dagelijks een supplement met 10, 25 of 50 mg zink. Vooraf werd elke deelnemer in de zinkgroep getest op de aanwezigheid van antistoffen tegen SARS-CoV2 in het bloed. Deelnemers met een positieve uitslag werden uitgesloten van deelname. Uit een ander eerstelijnszorgcentrum in dezelfde regio werd een controlegroep geselecteerd van 96 personen die niet dagelijks zink namen en die geen symptomatische CIVID-19 hadden gehad. Alle deelnemers vulden tijdens routinecontroles die elke 2-3 weken plaatsvonden vragenlijsten in over de aanwezigheid van symptomen die op COVID-19 duidden.

Resultaten
Na 4 maanden bleek het risico op een symptomatische SARS-CoV2-infectie bijna zesmaal zo hoog te zijn in de controlegroep. Van de proefpersonen die zink namen, kreeg 1,9% COVID-19 tegenover 10,4% in de controlegroep. In de groep die 10 mg zink kreeg, waren geen gevallen van COVID-19, in de beide overige groepen was er elk 1 geval. De gemiddelde leeftijd en de prevalentie van comorbiditeiten zoals hart- en vaatziekten, diabetes en hoge bloeddruk lagen gemiddeld hoger in de zinkgroep vergeleken met de controlegroep. Wanneer werd gecorrigeerd voor deze factoren bleek de kans om in de zinkgroep COVID-19 te krijgen zelfs zevenmaal lager. Het effect van vitamine D kon mogelijkerwijs worden uitgesloten, aangezien het gemiddelde serumgehalte vitamine D in de zinkgroep 103 nmol/l bedroeg en in de controlegroep 86 nmol/l.

Conclusie
De onderzoekers concluderen dat zink een mogelijk veelbelovend mineraal is ter preventie van (ernstige) symptomatische COVID-19. Deze studie toont aan dat zink mogelijk al in lage doseringen effectief is.

Referentie:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34966750/

Bron: Orthokennis

Quercetine is een van de belangrijkste en best onderzochte bioflavonoïden en een veelbelovende, veelzijdige fytonutriënt voor de preventie en behandeling van uiteenlopende aandoeningen. Quercetine staat bekend om haar antioxidatieve, ontstekingsremmende en immunomodulerende eigenschappen. Bovendien is het veilig in gebruik. Een interessante studie toont aan dat suppletie met quercetine in een vroeg stadium bij COVID-19, mogelijk ernstige COVID-19 kan voorkomen. Omdat de biologische beschikbaarheid van quercetine laag is, gebruikten de onderzoekers een quercetine met een sterk verbeterde opname (Quercetine Phytosome).

Opzet van de studie
Het onderzoek werd opgezet als een gecontroleerde gerandomiseerde open-label studie. De onderzoeksgroep bestond uit 152 personen met milde COVID-19-symptomen en een positieve PCR-test. De ene helft van de groep proefpersonen kreeg een bij COVID-19 standaardbehandeling, die kon bestaan uit pijnstillers, koortsremmers, antibiotica en orale corticosteroïden. De andere helft kreeg naast de standaardbehandeling, gedurende 30 dagen tweemaal daags 500 mg fytosomale quercetine (Quercetine Phytosome). Dit is een homogeen mengsel van quercetinedeeltjes en fosfolipiden, waarvan de opname vele malen beter is dan van pure quercetine. Een dagdosering van dit mengsel bevatte in totaal 400 mg quercetine. Tijdens de behandeling verbleven de deelnemers thuis, tenzij ziekenhuisopname vereist was.

Resultaten
Na 30 dagen bleek niet alleen het aantal ziekenhuisopnames significant lager in de groep quercetine-gebruikers, maar ook de opnameduur was aanzienlijk korter. Van de groep die de standaardbehandeling kreeg, werd bijna 30% in het ziekenhuis opgenomen, met een gemiddelde opnameduur van circa een week. In de groep quercetine-gebruikers was dit slechts 9% met een gemiddelde opnameduur van anderhalve dag. In deze groep bleken bovendien een significant lager aantal personen non-invasieve beademing nodig te hebben: slechts 1,3% ten opzichte van bijna 20% in de groep die geen quercetine gebruikte. Van de quercetine-gebruikers overleed niemand, noch vonden er IC-opnames plaats. In de groep die uitsluitend de standaardbehandeling kreeg, werd ruim 10% opgenomen op de IC, waarvan 3 personen overleden. Het merendeel van de quercetine-gebruikers rapporteerden een afname van vermoeidheidsklachten en verbetering van de eetlust.

Conclusie
De onderzoekers concluderen dat fytosomale quercetine mogelijk veelbelovend therapeutisch ingezet kan worden in een vroeg stadium van COVID-19. Het lijkt de klachten te kunnen verminderen en ernstige klachten te kunnen voorkomen, waardoor significant minder en korter durende ziekenhuisopnames nodig zouden zijn. IC-opnames en overlijdens kunnen hierdoor mogelijk beperkt worden. Bovendien is quercetine veilig in gebruik en wordt goed verdragen zonder ernstige bijwerkingen. De onderzoekers suggereren dat een dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studie wenselijk is om de resultaten te bevestigen.

Referentie:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8197660/

Bron: Orthokennis

De legale smartdrug vinpocetine werkt ook bij normale en gezonde mensen. Psychologen van de University of Leeds publiceerden in de vorige eeuw een humane studie waaruit je dat kunt afleiden. Het is één van de weinige studies naar het effect van vinpocetine op gezonde mensen die we hebben kunnen vinden.

Vinpocetine

Lees meer…

Als je afgaat op wat we ondertussen weten over het dopinggebruik tijdens de Tour de France zou je verwachten dat deelnemers aan de Tour eerder het tijdelijke voor het eeuwige verwisselen dan gewone mannen. Maar volgens onderzoekers van Paris Descartes University is dat juist niet het geval. Volgens hun epidemiologische studie, die is verschenen in European Heart Journal, leven wielrenners die meedoen aan de Tour de France maar liefst 6.3 jaar langer dan doorsnee-mannen.

Studie

Lees meer…

Kalium of potassium; een veelzijdig mineraal

Kalium, in het Engels ook bekend onder de naam potassium, is een belangrijk mineraal en elektrolyt in ons lichaam. Het is, samen met onder meer chloride en natrium, betrokken bij het regelen van je vochtbalans en bloeddruk. Ook zorgt kalium er samen met natrium voor dat zenuwprikkels goed worden geleid en dat spieren zich kunnen samentrekken. Kalium bepaalt mede de zuurtegraad van je lichaam en mobiliseert glycogeen uit je lever. We kunnen dus niet zonder dit ‘levensbelangrijke’ mineraal.

Kalium en natrium zorgen voor een goede vochtbalans in de cel

Kalium en natrium werken nauw met elkaar samen en hebben een soort pompwerking. De zogenoemde natrium-kaliumpomp (Na-K-pomp) zorgt voor het transport van de natrium- en kaliumionen, waarbij natrium de cel wordt uitgepompt en tegelijkertijd kalium de cel wordt ingepompt. Kalium trekt vervolgens het vocht door de celwand heen en zorgt voor de vochtbalans in de cel, natrium doet het tegenovergestelde en zorgt zo voor de vochtbalans buiten de cellen en dus in het bloed en in de weefsels. Kalium heeft tevens een functie bij het verwijderen van afvalstoffen.

Natuurlijke bronnen van natrium en kalium

De biochemische cellulaire pompwerking ‘natrium-kalium’ ondersteun je het beste met natuurlijke bronnen van kalium en natrium, zoals groenten in de lente:

• Natrium: selder, snijbiet en lamsoor
• Kalium: andijvie, asperge, rode kool, paksoi, postelein, aardbei, avocado en rabarber

Een teveel aan natrium uit keukenzout en in bewerkte voedingsmiddelen kan de natrium-kaliumwerking verstoren.

Een aanzienlijke daling van de kaliuminname

Voorheen consumeerden we weinig natrium (<10 mmol/dag) en veel meer kalium dan tegenwoordig. Door een toenemende consumptie van bewerkte voedingsmiddelen die minder kalium bevatten, in combinatie met een verminderde consumptie van fruit en groenten, is er een grote daling van de kaliuminname. Uit de review van Feng en MacGregor blijkt dat in de meeste ontwikkelde landen de inname nu gemiddeld 70 mmol per dag bedraagt. Dat is slechts een derde van wat het voorheen was (>200 mmol/dag). In Europa bedraagt de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid (ADH) ofwel de referentie-inname (RI) voor kalium 3.500 mg per dag voor zowel mannen als vrouwen.

Voldoende kalium voor een gezonde bloeddruk en goed hartritme

Epidemiologische en klinische onderzoeken uit voornoemde review laten zien dat het mineraal kalium een belangrijke rol speelt bij het reguleren van de bloeddruk zowel in het algemeen als bij mensen met een hoge bloeddruk (en dat een hoge kaliuminname de bloeddruk en het risico op een beroerte dus verlaagt). Een voldoende inname heeft tevens gunstige effecten op het cardiovasculaire systeem. Het verlaagt het risico op dodelijke ventriculaire aritmieën bij patiënten met ischemische hartziekte, hartfalen en linkerventrikelhypertrofie.

Voldoende kalium vermindert nieraandoeningen en osteoporose

Een kaliumrijk dieet kan ook de progressie van nierziekte voorkomen of op zijn minst vertragen. Een verhoogde kaliuminname verlaagt de uitscheiding van calcium via de urine en speelt dus een belangrijke rol bij de behandeling van hypercalciurie en nierstenen. Het vermindert tevens glomerulaire en tubulaire schade aan de nieren. Een tekort aan kalium vergroot de demineralisatie van bot en verhoogt het risico op osteoporose. Tot slot is het sterk gerelateerd aan glucose-intolerantie; een hogere kaliuminname kan de ontwikkeling van diabetes voorkomen die optreedt bij langdurige behandeling met thiazidediuretica.

Verhoog je kaliuminname met groenten en fruit

Er is dus veel bewijs dat het verhogen van de kaliuminname gunstige effecten heeft op de menselijke gezondheid. De beste manier om je kaliuminname te verhogen, is door meer fruit en groenten te eten. Zo profiteer je ook van alle andere gezonde nutriënten uit groenten en fruit. Let erop dat kalium minder goed door het lichaam wordt opgenomen wanneer je veel koffie of alcohol drinkt. Een voedingspatroon rijk aan suikers en zout helpt evenmin. Een te veel aan kalium komt bij gezonde mensen nagenoeg niet voor; je nieren scheiden een overschot uit. Hyperkaliëmie kan wel voorkomen bij mensen met een verminderde nierfunctie, dit kan optreden wanneer kalium intraveneus wordt toegediend. Dit risico is er niet bij een grotere consumptie van groenten en fruit.

Referenties

Feng, J.H., MacGregor, G.A. (2008). Beneficial effects of potassium on human health. Physiologia plantarum, 133(4): 725-35

Bron: https://www.biok.center/artikel/voldoende-kalium-houdt-hart-en-nieren-gezond

Dementie en de ziekte van Alzheimer worden wereldwijd een steeds groter probleem.
In 2018: in Europa 7% van de 60/65-plussers, in de VS zelfs 11%. En toch blijken er volkeren te zijn waar dit slechts 1% is, zoals bij stammen in het Amazonewoud.
Er is dus duidelijk iets dat dit beïnvloedt: de industriële leefomgeving met zijn vervuiling en geïndustrialiseerde voeding zijn zeker schuldig.

Maar recent onderzoek spitst zich toe op een ander facet: beweging, fysische activiteit. Er blijkt een duidelijk positief verband tussen beweging en hersenfuncties. En dit blijkt ook uit de situatie in de ‘Blue Zones’ waar onevenredig veel gezonde ‘centennarians’ leven. Duidelijk is dat deze mensen ‘niet op pensioen gaan’, maar tot op hoge leeftijd zowel geestelijk, fysiek als sociaal actief én zelfredzaam blijven.
Volgens Casaletto zou dit vooral zijn omdat fysieke activiteit de ‘synapsen’ (zenuwverbindingen) levendig houdt en stimuleert. Dit zou zelfs bij afwijkingen (plaques) nog zorgen voor gezonde hersensynapsen en beschermen tegen dementie.

Referenties: 
Prince MJ et al. World Alzheimer Report 2015 — The Global Impact of Dementia: An Analysis of Prevalence, Incidence, Cost and Trends, http://www.alz.co.uk/research/world-report-2015 (Alzheimer’s Disease International, 2015).
Casaletto K et al. Late-life physical activity relates to brain tissue synaptic integrity markers in older adults. Alzheimer&Dementia 2022; 7 Jan. https://doi.org/10.1002/alz.12530
Sewell KR et al. How lifestyle shapes the brain: Associations between physical activity, sleep, beta-amyloid and cognitive function in older adults. Alzheimer&Dementia 2021; 31 Dec; 17(56): e051223. https://doi.org/10.1002/alz.051223
Maugeri G et al. Neuroprotective Effects of Physical Activity via the Adaptation of Astrocytes. Cells 2021; 10(6):1542.
Li F et al. Neuroplastic Effect of Exercise Through Astrocytes Activation and Cellular Crosstalk. Aging Dis. 2021; 12(7):1644-1657.
Belaya I et al. Astrocyte remodeling in the beneficial effects of long-term voluntary exercise in Alzheimer’s disease. J Neuroinflammation 2020 Sep 15;17(1):271.
Jia R et al. Effects of physical activity and exercise on the cognitive function of patients with Alzheimer disease: a meta-analysis. BMC Geriatr 2019 Jul 2;19(1):181.

Bron: ABC Gezondheid

Patiënten met chronische obstructieve pulmonaire ziekten (COPD) kunnen volgens een Iraanse studie mogelijk een betere kwaliteit van leven krijgen door meer magnesium te consumeren. Bovendien zou een lage magnesiumconsumptie de ontwikkeling van de longziekte in de hand kunnen werken.

Aan het onderzoek namen 61 COPD-patiënten tussen de 40 en 70 jaar deel. Allen hadden gedurende minimaal zeven jaar matig tot ernstige COPD-klachten. De deelnemers ondergingen verschillende onderzoeken, waaronder de bepaling van de spierkracht en lichaamsbouw. Ook vulden zij een tweetal vragenlijsten in, namelijk een voedingsdagboek (op drie verschillende dagen) en een vragenlijst om de kwaliteit van leven te bepalen. Op basis van het voedingsdagboek werd geschat hoeveel magnesium iemand binnenkreeg via de voeding. Vervolgens werden de deelnemers op basis van hun magnesiumconsumptie ingedeeld in twee groepen. Een groep die dagelijks meer dan 188 mg magnesium consumeerde en een groep die minder binnenkreeg. Mensen met een hogere magnesiumconsumptie hadden over het algemeen meer spiermassa dan mensen die minder magnesium aten. Deze mensen waren ook beter in staat om dagelijkse handelingen goed en zelfstandig uit te voeren, wat de kwaliteit van leven ten goede komt.

Magnesium is belangrijk voor de energieproductie, het transport van verschillende ionen over het celmembraan en de spierspanning. Een tekort zou spiercellen kunnen beschadigen, wat op de lange termijn ten koste gaat van de spierfunctie. Daarnaast kan een magnesiumtekort leiden tot bronchoconstrictie. Recent onderzoek heeft het bestaan van een magnesiumtekort in verband gebracht met het ontstaan van astma of COPD. En van andere studies weet men dat COPD-patiënten vaker een magnesiumtekort hebben dan gezonde volwassenen. Interessant is dat de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid magnesium voor volwassenen 300-350 mg is. Een groot gedeelte van de onderzoeksgroep consumeerde veel minder magnesium. Suppletie met magnesium zou dus op zijn plaats zijn.

De volledige Engelstalige publicatie kunt u hier teruglezen.

Referentie:
Ahmadi, A., Eftekhari, M. H., Mazloom, Z., Masoompour, M., Fararooei, M., Zare, M., & Hejazi, N. (2022). Health-Related Quality of Life and Nutritional Status Are Related to Dietary Magnesium Intake in Chronic Obstructive Pulmonary Disease: A Cross-Sectional Study. Clinical Nutrition Research, 11(1), 62.

Bron: https://www.orthofyto.com/orthomoleculair/magnesium-verbetert-kwaliteit-van-leven-bij-copd

Gebruik van probiotica door mensen met diabetes type 1 zou, naast toepassing van insuline, het ziekteverloop gunstig kunnen beïnvloeden. In een studie leidde de combinatie van probiotica en insuline ertoe dat de bloedsuikerspiegel stabieler was en er minder ontstekingsbevorderende cytokinen in het bloed aanwezig waren.

Diabetes type 1 is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de cellen in de alvleesklier aanvalt die insuline aanmaken. Het lichaam kan dan geen insuline meer produceren wat leidt tot levensbedreigende problemen in de bloedsuikerstofwisseling. Door insuline te spuiten, kan de bloedsuikerstofwisseling worden gereguleerd. Op termijn krijgen mensen met diabetes type 1 echter vaker te maken met complicaties, waaronder hart- en vaatziekten, oog- en nierproblemen. Deze complicaties kunnen onder andere voorkomen worden door de bloedsuikerspiegel zo stabiel mogelijk te houden en het ontstaan van ontstekingen te remmen. Probiotica zouden hier een rol bij kunnen spelen, zo blijkt uit het onlangs uitgevoerde onderzoek.

Het onderzoek vond plaats bij 56 diabetes type 1-patiënten tussen de 6 en 18 jaar. Van deze groep kregen er 27 een probioticum naast de insuline, terwijl 29 deelnemers uitsluitend insuline kregen. Het probioticum bestond uit de bacteriën Lactobacillus salivarius subsp. salicinius, L. johnsonii MH-68 en Bifidobacterium animalis subsp. lactis (1×10¹⁰ kolonievormende eenheden (CFU) per dag). De deelnemers gebruikten de probiotica gedurende zes maanden. Tijdens het onderzoek werden verschillende parameters gemonitord, waaronder de nuchtere bloedsuikerspiegel, het HbA1c, een maat voor de gemiddelde bloedsuikerspiegel in de afgelopen weken, en de concentratie ontstekingsbevorderende en ontstekingsremmende cytokinen. Ook werd er een ontlastingsonderzoek gedaan aan het begin en het eind van de studie.

Aan het eind van de studie hadden de mensen die de probiotica hadden gebruikt een lagere nuchtere bloedsuikerspiegel dan aan het begin van de studie. De HbA1c-waarde nam met ongeveer een procentpunt af, van 9,3 procent voor de studie naar 8,5 procent aan het eind van de studie. Deze waarde veranderde niet in de placebogroep. Ook de concentratie ontstekingsbevorderende cytokinen nam significant af in de groep deelnemers die het probioticum hadden gebruikt. De concentratie anti-inflammatoire cytokinen verbeterde juist. Opvallend was dat deze veranderingen stand hielden tot wel drie maanden nadat gestopt was met het probioticum. De onderzoekers geven aan dat gebruik van probiotica, naast de standaardtherapie met insuline, zinvol kan zijn om de bloedsuikerspiegel beter te stabiliseren en mogelijk op de lange termijn de ontwikkeling van diabetescomplicaties te voorkomen.

Referentie:
Wang, C. H., Yen, H. R., Lu, W. L., Ho, H. H., Lin, W. Y., Kuo, Y. W., … & Lin, H. C. (2022). Adjuvant Probiotics of Lactobacillus salivarius subsp. salicinius AP-32, L. johnsonii MH-68, and Bifidobacterium animalis subsp. lactis CP-9 attenuate glycemic levels and inflammatory cytokines in patients with type 1 diabetes mellitus. Frontiers in endocrinology, 13, 754401.

Bron: https://www.orthofyto.com/orthomoleculair/probiotica-bij-diabetes-type-1