Het adiponectine-niveau stijgt bij patiënten met diabetes type 2 die een supplement met fytinezuur nemen. Dat blijkt uit een Spaanse cross-overstudie waarbij elke deelnemer gedurende een periode van drie maanden een gecontroleerd voedingsplan volgde met of zonder suppletie van fytinezuur. De interventie verlaagde ook HbA1c.
In een deel van de literatuur rond fytinezuur leren we de stof kennen als een antinutriënt, dat de opname van ijzer en zink verhindert. Opvallend genoeg reppen de Spaanse onderzoekers daar geen woord over en bespreken ze enkel nutritionele eigenschappen van fytinezuur.
Fytinezuur is in feite myo-inositol waaraan zes fosfaatgroepen (InsP6) verbonden zijn. Granen, peulvruchten en noten zijn rijke bronnen van fytinezuur, vandaar dat in het experiment de achtergrondinname van fytinezuur gecontroleerd moest worden. Deelnemers werd dan ook gevraagd om strikt een fytinezuurarm voedingsplan te volgen. De blootstelling aan fytinezuur kon goed gevolgd worden door de concentratie van inositolfosfaten in de urine te meten.
Adiponectine is een vetweefselhormoon. Een toename in adiponectine zou gepaard moeten gaan met een betere insulinegevoeligheid, een lagere glucosespiegel en lagere plasma-triglycerides. Deze effecten werden in deze studie niet genoteerd. Ook werd gekeken naar IL1bèta, IL6 en TNFα, maar op die ontstekingsmarkers had de interventie geen invloed.
De patiënten hadden de diagnose van diabetes al gemiddeld tien jaar, hadden een stabiele ziekte en kenden een lage inname van fytinezuur uit voeding. Suppletie voorzag een inname van 380 mg calcium-magnesiumfytaat, wat overeenkomt met hetgeen mediterrane voeding aan fytinezuur levert.
Referentie:
Sanchis P, Calvo P, Pujol A et al. Daily phytate intake increases adiponectin levels among patients with diabetes type 2: a randomized crossover trial. Nutr Diabetes. 2023; 13(1):2 doi:10.1038/s41387-023-00231-9