Het beste prebioticum voor diabetici?

FenegriekHongaarse wetenschappers geloven dat galactomannanen de meest geschikte oplosbare voedingsvezels zijn voor patiënten met type 2-diabetes. Ze deden dit op basis van een netwerk-meta-analyse van 46 gecontroleerde studies die vezels als voedingsinterventie testten. Maar het is zeker niet de bedoeling om alle vezels te vervangen door galactomannanen, schrijven de wetenschappers in het American Journal of Clinical Nutrition.

Vezels behoren tot de categorie koolhydraten, al worden ze niet door de spijs­verterings­enzymen verteerd en kunnen ze geen rechtstreekse invloed op de glucosespiegel hebben. Wateroplosbare vezels zouden betere prebiotica zijn dan wateronoplosbare, maar ook de chemische samenstelling en vertakkingsgraad van de ketens is van belang.

Volgens deze analyse hebben galacto­mannanen (koolhydraatketens bestaande uit galactose en mannose) van alle oplosbare vezels de sterkste invloed op HbA1c en nuchtere glucosespiegel. Guargom en fenegriek zijn bronnen van galactomannanen, die ook aan sommige bewerkte voedingsmiddelen als verbeteraar toegevoegd worden. Galacto­mannanen hadden bovendien ook het grootste effect op triglycerideniveau en LDL-partikels in het bloed.

Bètaglucanen waren het best in staat om het nuchtere insulineniveau laag te houden, terwijl hun invloed op lipideparameter de onderzoekers leek tegen te vallen. In studies werd meestal haver gebruikt als bron van bètaglucanen. Psyllium had het grootste effect op de insulineresistentie-index. De xylo-oligosacchariden en Arabische gom waren het best voor verlaging van het totale cholesterolniveau en verhoging van HDL-cholesterol.

In een netwerk-meta-analyse kan het effect van meerdere interventies uit verschillende studies met elkaar vergeleken worden. Definitief zijn de resultaten dus niet, omdat het aantal studies nog te klein is.

Referentie:
Juhász AE, Greff D, Teutsch B et al. Galactomannans are the most effective soluble dietary fibers in type 2 diabetes: a systematic review and network meta-analysis. Am J Clin Nutr. 2023; 117(2):266-277 doi:10.1016/j.ajcnut.2022.12.015

Bron: https://www.voedingsgeneeskunde.nl/node/6485

Comments are closed.