Kracht- en duurtraining verminderen significant insuline en testeron, en verbeteren enkele lipide-parameters bij vrouwen met het polycysteus-ovariumsyndroom, oftwel PCOS. Dat zijn Iraanse onderzoekers erachter gekomen bij dertig vrouwen die acht weken lang een trainingsprogramma volgden, of toegewezen werden naar de controlegroep. De index voor insulineresistentie verbeterde opmerkelijk.
PCOS maakt ons duidelijk dat metabole problemen aan de basis kunnen liggen van hormonale problemen, zoals PCOS. PCOS treft vaak obese vrouwen, al heeft nog steeds 40% een normaal gewicht. Nog vaker hebben vrouwen te maken met insulineresistentie. Insuline is zelf een hormoon en een te hoge insulinewaarde, of een insulineproductie die te traag op gang komt, kan de androgene hormoonspiegels verhogen.
Beweging kan helpen tegen insulineresistentie en meestal is het onderdeel van een gewichtsverliesprogramma. In deze studie was beweging het doel op zich. De eerste weken liepen ze drie keer per week 30 minuten op de loopband, wat in de latere weken opgetrokken werd naar 40 minuten. Krachttraining bestond uit een reeks oefeningen op fitnesstoestellen. Het trainingsschema werd individueel aangepast aan iemands conditie.
Het bewegingsprogramma verlaagde ook het niveau voor totaal testosteron en de vrij-androgeenindex. Het Antimüllerseganghormoon en het geslachtshormoonbindend globuline daalden niet significant door de interventie.
Nasiri M, Monazzami A, Alavimilani S, Asemi Z. Modulation of hormonal, metabolic, inflammatory and oxidative stress biomarkers in women with polycystic ovary syndrome following combined (resistant and endurance) training: a randomized controlled trail. BMC Endocr Disord. 2025; 25(1):1 doi:10.1186/s12902-024-01793-0
Bron: https://nieuw.voedingsgeneeskunde.nl/nieuwsbrief-578/kracht-duurtraining-polycysteus-ovarium